evenementen en bestemmingsplan bij bestemming ‘Groen’

Door

Evenementen en bestemmingsplan – Let goed op bij toestaan van evenementen in bestemmingsplan bij bestemming ‘Groen’

Op grond van het bestemmingsplan mogen op plaatsen met de bestemming ‘Groen’ evenementen plaatsvinden. Het mag hierbij slechts gaan om evenementen van categorie 1, met een maximum van 12 per jaar.

Een evenement van categorie 1 is volgens de definitie, een evenement met onversterkte (straat) muziek, achtergrondmuziek en beperkte spreekinstallaties, en dergelijke, waarbij het evenement per dag maximaal 5000 bezoekers trekt.

Appellant vreest dat de evenementen op het terrein tot overlast zullen leiden. Hij wijst hierbij op geluidoverlast, parkeeroverlast en overlast van bezoekers van het evenemententerrein.

De Afdeling overweegt: “In de eerste plaats merkt de Afdeling op dat de raad niet heeft gemotiveerd waarop op het evenemententerrein 12 evenementen per jaar met maximaal 5000 bezoekers per evenement mogelijk moeten worden gemaakt, nu de raad ter zitting heeft verklaard dat het terrein waarschijnlijk alleen zal worden gebruikt voor de jaarlijkse dorpsbraderie met ongeveer 250 bezoekers. 

Ingevolge de planregels is op de bestemming ‘Groen’ een evenement met maximaal 5000 bezoekers per dag mogelijk. Aannemelijk is dat een deel van de bezoekers met de auto naar het evenement zullen komen. Voorts is aannemelijk dat het aantal parkeerplaatsen in de openbare ruimte in de omgeving van het evenemententerrein onvoldoende is, uitgaande van 5000 bezoekers per dag, nu het parkeerterrein op de maatschappelijk bestemming te weinig parkeerplaatsen bevat voor een evenement met een dergelijke omvang en niet is gebleken dat er andere parkeergelegenheid in de directe omgeving van het terrein is. Verder is in de planregels (…) voor de bestemming ‘Groen’ niet vastgelegd dat de gronden met deze bestemming ook voor parkeerdoeleinden mogen worden gebruikt. Het betoog van de raad dat het evenemententerrein enkel voor de braderie zal worden gebruikt, waardoor veel bezoekers op de fiets naar het evenemententerrein zullen komen, en dat in de APV verdere beperkingen van de evenementen zijn opgenomen, kan, zolang het plan ter zake geen beperkingen bevat, niet slagen, omdat moet worden uitgegaan van de maximale planologische mogelijkheden.”

Zie uitspraak ABRS 20 februari 2013, no. 201204384/1/T1/R4

omgevingsjurist

Stedelijk ontwikkelingsproject – zijn er per saldo aanzienlijke negatieve gevolgen voor het milieu kunnen zijn

Door

Stedelijk ontwikkelingsproject – Belangrijk bij binnenstedelijke herontwikkeling – Van belang bij stedelijk ontwikkelingsproject als bedoeld in categorie 11.2 in Besluit m.e.r., onderdeel D, is of er per saldo aanzienlijke negatieve gevolgen voor het milieu kunnen zijn

In onderdeel D van de bijlage van het Besluit m.e.r. is in categorie 11.2 bepaald dat de m.e.r.-beoordelingsprocedure moet worden gevolgd in het kader van een plan dat voorziet in de aanleg, wijziging of uitbreiding van een stedelijk ontwikkelingsproject met inbegrip van de bouw van winkelcentra of parkeerterreinen, indien het betreft een oppervlakte van 100 hectare of meer, een aaneengesloten gebied dat 2000 of meer woningen omvat, dan wel een bedrijfsvloeroppervlakte van 200.000 m² of meer. 

Ter beantwoording van de vraag of de herontwikkeling van het centrum de aanleg van een stedelijk ontwikkelingsproject betreft, overweegt de Afdeling als volgt:

“Volgens de geschiedenis van totstandkoming van onderdeel D, categorie 11.2 (…) kan het bij een stedelijk ontwikkelingsproject gaan om bouwprojecten als woningen, parkeerterreinen, bioscopen, theaters, sportcentra, kantoorgebouwen en dergelijke of een combinatie daarvan. Wat stedelijke ontwikkeling inhoudt kan van regio tot regio verschillen. Van belang hierbij is of er per saldo aanzienlijke negatieve gevolgen voor het milieu kunnen zijn. Indien bijvoorbeeld een woonwijk wordt afgebroken en er komt een nieuwe voor in de plaats, zal dit in de regel per saldo geen of weinig milieugevolgen hebben. Bij een uitbreiding zal er eerder sprake kunnen zijn van aanzienlijke gevolgen.”

Zie uitspraak ABRS 9 januari 2013, no. 201108126/1/R2

VNG-brochure motorwinkel – kleinschaligheid van motorwinkel in verband met gevaar

Door

VNG-brochure motorwinkel – Gewenste kleinschaligheid van motorshop in verband met geluidsoverlast borgen in planregels en verbeelding van bestemmingsplanVNG brochure motorwinkel

Het bestemmingsplan maakt een motorshop mogelijk met ondergeschikte reparatie van motoren. Appellanten betogen dat zij geluidhinder zullen ondervinden vanwege de werkzaamheden in de werkplaats en indirecte geluidhinder vanwege de verkeersaantrekkende werking van de motorshop.

De raad betoogt dat kan worden voldaan aan de geluidvoorschriften uit het Barim en dat daarom kan worden afgeweken van de in de VNG-brochure aanbevolen afstanden wat betreft het aspect geluid en gevaar.

Volgens de Afdeling staat vast dat de woning op een afstand van slechts 4 meter is gelegen tot het bouwvlak van de voorziene motorwinkel. Wat betreft het aspect gevaar heeft de raad zich op het standpunt gesteld dat kan worden afgeweken van de VNG-brochure, nu dat aspect met name een rol speelt bij grootschalige werkplaatsen voor de reparatie van motorfietsen, terwijl het plan voorziet in een kleinschalige motorwinkel waarbij reparatie en onderhoudswerkzaamheden ondergeschikt zijn aan de verkoop van motoren. De raad heeft ter zitting toegelicht dat de ondergeschiktheid van de werkplaats aan detailhandel is gewaarborgd doordat in de plantoelichting een bouwtekening van de motorwinkel is opgenomen en met het plan is beoogd overeenkomstig deze bouwtekening maximaal een oppervlakte van 70 m² voor de werkplaats mogelijk te maken.

“Uit artikel 3.1.6, eerste lid, van het Besluit ruimtelijke ordening volgt dat een bestemmingsplan vergezeld gaat van een plantoelichting. Deze plantoelichting maakt geen deel uit van het plan. Aan de plantoelichting en de daarin opgenomen bouwtekening komt derhalve geen bindende betekenis toe. Nu de raad mede vanuit het oogpunt van veiligheid heeft beoogd een werkplaats van 70 m² mogelijk te maken, is het plan in zoverre in strijd met de bij het voorbereiden van een besluit te betrachten zorgvuldigheid vastgesteld en berust het in zoverre niet op een draagkrachtige motivering.”

Zie uitspraak ABRS 13 februari 2013, no. 201112037/1/R4.

omgevingsjurist

Kort strijdig gebruik van perceel levert geen strijd op met bestemmingsplan – paardrijden door derden

Door

Kort strijdig gebruik – een bestemmingsplan verzet zich niet tegen kortdurend en incidenteel gebruik van een perceel in strijd met het bestemmingsplan – paardrijden door derden

In deze casus die aan de orde komt in een uitspraak van de Afdeling van 20 februari 2013, no. 201206143/1/A1 komt het paardrijden door derden aan de orde.

De Afdeling overweegt: “De stelling van appellant dat gemiddeld slechts twee uur per week wordt paardgereden levert geen grond op voor het oordeel dat dit gebruik kan worden aangemerkt als kortdurend en incidenteel, dat slechts bij uitzondering plaatsvindt. Het gebruik van het perceel voor paardrijden is niet incidenteel en uitzonderlijk, maar vindt wekelijks plaats. Dat niet in de winterperiode wordt paardgereden, maakt dit niet anders. De rest van het jaar wordt wel paardgereden. Dit gebruik is onvoldoende om geen strijdig gebruik met het bestemmingsplan aan te nemen. (…) Tijdens het paardrijden wordt het perceel intensief gebruikt en bovendien wordt het perceel dan niet verlaten. Aldus wordt een specifiek ruimtebeslag op het perceel gelegd, waar verder geen agrarisch grondgebruik plaatsvindt.”

 

Tuin geen geurgevoelig object in de zin van Activiteitenbesluit milieubeheer

Door

Tuin geen geurgevoelig object in de zin van Activiteitenbesluit milieubeheer

Met een bestemmingsplan wordt een uitbreiding van een agrarisch bouwvlak mogelijk gemaakt. Appellanten stellen dat de afstand van de voorziene stal en hun tuinen maar 92 meter is en dat tuinen als geurgevoelige objecten in de zin van het Besluit landbouw milieubeheer (oud) moeten worden aangemerkt. Volgens hen wordt niet voldaan aan de voorgeschreven afstand van 100 meter.

De Afdeling overweegt: “Anders dan appellant stelt, kunnen tuinen als zodanig niet worden aangemerkt als geurgevoelige objecten in het Blm, nu deze niet binnen de daarin opgenomen categorieën vallen. In het kader van een goede ruimtelijke ordening dient hier wel in een aanvaardbaar verblijfsklimaat te kunnen worden voorzien.”

Zie uitspraak ABRS 20 februari 2013, no. 201100032/1//r1

omgevingsjurist

Beroep besluit hogere grenswaarden geluid in kader van Wet geluidhinder en relativiteitsbeginsel artikel 1.9 Crisis- en herstelwet

Door

Beroep besluit hogere grenswaarden geluid in kader van Wet geluidhinder en relativiteitsbeginsel Crisis-en herstelwet. beroep besluit hogere grenswaarden

Het college van b&w heeft een besluit tot het vaststellen van hogere waarden genomen in verband met de vaststelling van een bestemmingsplan. Het bestemmingsplan in kwestie maakt de bouw van een appartementengebouw met 17 appartementen mogelijk.

Een omwonende betoogt in beroep dat het college ten onrechte hogere grenswaarden heeft vastgesteld voor het appartementencomplex. Het college stelt zich op het standpunt dat artikel 83, tweede lid van de Wet geluidhinder niet strekt tot de bescherming van de belangen van appellant en dat artikel 1.9 van de Crisis- en herstelwet daarom in de weg staat aan de vernietiging van het bestreden besluit.

De Afdeling overweegt “De regeling in artikel 83 van de Wgh strekt ertoe dat bij besluit wordt vastgesteld welke geluidsbelasting – na het zo mogelijk treffen van maatregelen – bij de te bouwen woningen vanwege de weg maximaal mag optreden. De regeling strekt daarmee (…) tot bescherming van de bewoners van de te bouwen woningen. Niet in geschil is dat appellant, die woont tegenover het te bouwen appartementencomplex waarvoor bij het bestreden besluit hogere waarden zijn vastgesteld, niet woonachtig zal zijn in het appartementencomplex. (…) Derhalve strekt de regeling kennelijk niet tot bescherming van de belangen van appellant. 

Zie uitspraak ABRS 20 februari 2013, no. 201208285/1/R3.

omgevingsjurist

Begrip gebouw in definitie van geurgevoelig object in Wet geurhinder en veehouderij is hetzelfde als begrip gebouw in Woningwet

Door

begrip gebouw in de definitie van ‘geurgevoelig object’ in de zin van de Wet geurhinder moet hetzelfde worden uitgelegd als definitie van gebouw in Woningwet.

In de definitie van geurgevoelig object in artikel 1 van de Wet geurhinder en veehouderij (Wgv) staat het begrip ‘gebouw’ genoemd. Volgens de Afdeling biedt de wetsgeschiedenis van de Wgv geen uitsluitsel over de uitleg van het begrip gebouw, zoals weergegeven in de begripsomschrijving (…).

De Afdeling ziet geen aanleiding het begrip gebouw in de zin van de Wgv anders uit te leggen dan op de wijze waarop de Afdeling het begrip gebouw in de zin van de Woningwet reeds heeft uitgelegd.

Zie verder de uitspraak van de Afdeling van 13 februari 2013, no. 201111498/1/T1/R4: “Nu niet het oogmerk bestaat de kampeermiddelen die op het kampeerterrein worden toegestaan op vrijwel dezelfde plaats, ieder jaar of gedurende langere tijd te laten terugkeren, zijn de kampeermiddelen niet aan te merken als een gebouw in de zin van de Ww en de Wgv.”

 

Tijdelijke evenementen nader regelen in planregels van bestemmingsplan

Door

Tijdelijke evenementen nader regelen in planregels van bestemmingsplan

Er zijn al vele uitspraken verschenen over het nader regelen van tijdelijke evenementen in het bestemmingsplan. Op 13 februari 2013 is er weer eentje gepubliceerd door de Afdeling (no. 201204059/1/T1/R1.

Het bestemmingsplan in kwestie is een in hoofdzaak conserverend plan. Het plangebied is tevens aangewezen als beschermd stadsgezicht in de zin van de Monumentenwet 1988. Aan het stadspark is de bestemming ‘Groen’ toegekend, met de mogelijkheid om tijdelijke evenementen toe te staan. Reclamanten betogen dat in het bestemmingsplan ten onrechte geen toetsingskader is opgenomen voor de verlening van vergunningen voor grote evenementen.

De Afdeling overweegt: “Het ligt op de weg van de planwetgever om onder meer ten aanzien van het aantal evenementen per jaar, het soort evenementen, de duur en de maximale bezoekersaantallen regels te stellen, voor zover dat uit een oogpunt van ruimtelijke aanvaardbaarheid voor het houden van evenementen op een bepaalde locatie van belang is. De raad erkent dat in de planregels een specificatie had moeten worden opgenomen met betrekking tot evenementen die jaarlijks kunnen worden gehouden in het (..)park. Nu de raad zich in zoverre op een ander standpunt stelt dan hij in het bestreden besluit heeft gedaan en niet is gebleken dat gewijzigde omstandigheden hiertoe aanleiding hebben gegeven, moet worden geoordeeld dat het bestreden besluit wat dit planonderdeel betreft niet met de vereiste zorgvuldigheid is voorbereid.”

Lees meer jurisprudentie over tijdelijke evenementen en het bestemmingsplan.

 

woningen op niet gezoneerd bedrijventerrein worden in kader van milieuregelgeving minder beschermd dan woningen buiten een niet-gezoneerd bedrijventerrein

Door

Woningen op niet gezoneerd bedrijventerrein worden in kader van milieuregelgeving minder beschermd dan woningen buiten een niet-gezoneerd bedrijventerrein

Dit onderwerp komt aan de orde in een uitspraak van de Afdeling van 30 januari 2012. De gemeente heeft een ontwerpbestemmingsplan in procedure gebracht voor het mogelijk maken van een woning op een afstand van ongeveer 30 meter van een tankstation. Naar aanleiding van een zienswijze van de exploitant van het tankstation, heeft de raad vervolgens het verzoek om herziening van het bestemmingsplan geweigerd.

De garage met het tankstation is een categorie 3 bedrijf, waarvoor in de Staat van Bedrijfsactiviteiten van het ontwerpbestemmingsplan een richtafstand van 50 meter staat genoemd. Nabij het tankstation staat een reeds bestaande bedrijfswoning. De afstand van deze bedrijfswoning tot het tankstation is ongeveer 9 meter.

De gemeente stelt dat het aannemelijk is dat een nieuwe woning op het perceel de uitbreidingsmogelijkheden van het tankstation zou kunnen beperken.

De Afdeling overweegt: “De omstandigheid dat de bedrijfswoning op het perceel dichterbij dit bedrijf staat leidt niet tot een ander oordeel. Weliswaar wordt deze woning in het kader van de milieuregelgeving ook beschermd tegen geluidoverlast als gevolg van een inrichting waartoe deze niet behoort, maar de woning staat op een niet-gezoneerd bedrijventerrein. Aan woningen op een niet-gezoneerd bedrijventerrein komt in het kader van de milieuregelgeving op grond van het Activiteitenbesluit milieubeheer en volgens de Handreiking Industrielawaai en vergunningverlening minder bescherming toe dan aan woningen buiten een niet-gezoneerd bedrijventerrein.”

Zie uitspraak ABRS 30 januari 2013, no. 201207709/1/R1

omgevingsjurist

Vooroverleg bestemmingsplan het belang van de uitkomst

Door

Vooroverleg bestemmingsplan – Het belang van de uitkomst van het vooroverleg in de toelichting van een bestemmingsplan

Meestal wordt in het kader van het vooroverleg al op informele wijze, zoals maandelijks ambtelijk overleg met het Waterschap, het bestemmingsplan voorgelegd. Dit is erg prettig. Soms blijft een formele reactie dan uit en wordt vergeten om de uitkomst van het vooroverleg op te nemen in de toelichting van het bestemmingsplan. Dit komt aan de orde in onderstaande uitspraak van de Afdeling van 23 januari 2013, no. 20111033/1/R3. De gemeente had de reacties uit het vooroverleg opgenomen in de nota van zienswijzen, maar niet in de toelichting van het bestemmingsplan.

De Afdeling overweegt: “Ingevolge artikel 3.1.1, eerste lid, van het Bro pleegt het bestuursorgaan dat is belast met de voorbereiding van het bestemmingsplan daarbij overleg met de besturen van betrokken waterschappen en met die diensten van de provincie die betrokken zijn bij de zorg voor de ruimtelijke ordening of belast zijn met de behartiging van belangen welke in het plan in het geding zijn. Ingevolge artikel 3.1.6, eerste lid, onder c, van het Bro gaan een bestemmingsplan alsmede een ontwerp hiervoor vergezeld van een toelichting, waarin de uitkomsten van het artikel 3.1.1 bedoelde overleg zijn neergelegd.

De raad heeft ter zitting erkend dat de uitkomsten van het overleg (…) niet in de toelichting op het ontwerpplan waren opgenomen en evenmin in de toelichting op het vastgestelde plan zijn neergelegd. In verband hiermee heeft de raad in strijd met artikel 3.1.6, eerste lid, aanhef en onder c, van het Bro gehandeld.”